Wednesday, August 12th, 2009
ภาพจาก tcdcconnect.com
วันนี้ได้เห็นบทความใหม่บนเว็บ tcdcconnect เป็นเรื่องของสถานที่สุดโปรดในกรุงเทพฯ ของ 7 คนครีเอทีฟ ซึ่งมีผมรวมอยู่ในนั้นด้วย
ตอนที่ TCDC อีเมล์มาขอถามความเห็นเรื่องสถานที่ในกรุงเทพฯที่ชอบ ก็ไม่คิดหรอกว่าข้อมูลที่ตอบไปจะเหมือนใครหรือไม่ และถูกจับกลุ่มรวมไปกับใคร เขียนไปตามจริงที่นึกออก ณ เวลานั้น พอได้พบว่าตนเองถูกจับรวมอยู่ในกลุ่ม “คนครีเอทีฟ” อย่างนี้แล้วรู้สึกเขินไม่ใช่เล่น ไล่อ่านไปแต่ละคนแล้วก็รู้สึกว่าที่โปรดของทุกคนล้วนสอดคล้องกับลักษณะงาน หรือผลงานที่แต่ละคนทำอยู่มากๆ หันมามองตัวเองแล้วรู้สึกว่าคำตอบของตัวเองไม่เก๋เหมือนคนอื่นเขา
ห้องสมุด TCDC ชั้น 6 ห้างเอ็มโพเรียม
เป็นที่นั่งคิดงาน เพราะโดยอาชีพผมจำเป็นต้องหาดูงานอ้างอิง และหาแรงบันดาลใจเป็นประจำ ห้องสมุด TCDC เป็นห้องสมุดเฉพาะทาง ที่มีหนังสือดีๆ เยอะมาก เดินทางสะดวก และบรรยากาศดี ทุกครั้งที่ไปก็จะได้เจอคนรู้จัก เช่น เพื่อนร่วมอาชีพ รุ่นพี่รุ่นน้อง ลูกศิษย์ ฯลฯ รู้สึกอบอุ่นดี
หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร
เคยฝันมานานว่ากรุงเทพฯ น่าจะมีพื้นที่แสดงงานศิลปะร่วมสมัยที่อยู่ใจกลางเมือง แล้วหอศิลป์แห่งนี้ก็ถือกำเนิดขึ้น ชอบที่มีพื้นที่กว้างขวาง มีกิจกรรมและนิทรรศการที่หลากหลาย บางครั้งแวะไปครั้งเดียวก็เดินชมได้หลายงาน ดูงานเสร็จก็ไปเดินห้างหรือเดินสยามตบท้ายได้อีก
ภัทราวดี เธียเตอร์
ตั้งแต่เด็ก ที่บ้านจะชอบพาไปดูการแสดงต่างๆ เช่น ดนตรี ละครเวที ซึ่งถ้าเป็นศิลปะการแสดงร่วมสมัยก็ต้องที่นี่ ผลงานของครูเล็กผสมผสานศิลปะการแสดงของไทยเข้ากับความร่วมสมัยได้อย่างน่าสนใจ อาหารในร้านอาหารของที่นี่ก็อร่อย สามารถชมการแสดงไปพร้อมกับรับประทานอาหารด้วย พาแขกต่างประเทศมาเขาก็จะชอบ
อ่านจบแล้วคิดได้อย่างหนึ่งว่า อยากลองไปเยี่ยมที่โปรดของคนอื่นดู เพราะบางที่ก็เคยไปเป็นประจำอยู่แล้ว บางที่ก็เดินทางผ่านเป็นครั้งคราวโดยไม่คิดสนใจ เดี๋ยวจะรอดูว่ากลุ่มคนประเภทต่อไป (ถ้ามีตอนต่อไปของบทความเดียวกัน) จะมีที่โปรดเป็นที่ไหน และจะเหมือนหรือต่างจากคนกลุ่มของผมอย่างไร เผื่อจะได้ไอเดียการเที่ยวกรุงเทพที่แตกต่างจากพื้นที่ประจำของตัวเองบ้าง
Tags: bangkok, press, TCDC
Posted in random thoughts | No Comments »
Tuesday, August 11th, 2009
ดีใจจัง ได้ลง Hamburger ด้วย!
“design ไป บ่นไป” ถูกกล่าวถึงในคอลัมน์ DESIGN NOW ของนิตยสาร Hamburger ฉบับที่ 133 ปกจีจ้า – ญาณิน วิสมิตนันท์ หน้า 182-183
เสียดายจังไม่ได้มาสัมภาษณ์ผม แต่แค่เอาเรื่องของพอดคาสท์ที่ตั้งใจปลุกปั้นอยู่ไปลงก็ปลื้มแล้วครับ 😀
Tags: magazine, podcast, press
Posted in random thoughts | No Comments »
Saturday, July 11th, 2009
เคยเขียนไว้ที่ไหนซักแห่งนานมากแล้วว่า “สิ่งที่ดีที่สุดในการถ่ายภาพระบบดิจิทอล (สำหรับผม) คือความสะดวกในการแบ่งปัน” นอกจากความสะดวกในกระบวนการบันทึกภาพแล้ว พฤติกรรมการใช้อินเทอร์เน็ทเพื่อการแบ่งปันข้อมูล และการใช้ social network ทำให้ภาพของเราเดินทางไปถึงตาและใจของใครต่อใครได้อย่างกว้างขวางกว่าที่เคยเป็น
ทุกวันนี้ผมใช้ Flickr เป็นเว็บสำหรับเก็บรูปถ่ายของตัวเอง เหตุที่ไม่นิยม Multiply เหมือนผู้ชื่นชอบการถ่ายภาพชาวไทยอีกจำนวนมากเพราะรู้สึกถูกใจกับวิธีการจัดการและแบ่งปันรูปบนนั้นมากกว่า โดยเฉพาะการมี export plugin ที่ดีและยืดหยุ่นจาก Aperture โปรแกรมเกี่ยวกับการจัดการภาพถ่ายที่ใช้อยู่ตัวเดียวจริงๆในตอนนี้
อยู่มาวันหนึ่ง ได้รับอีเมล์มาทาง Flickr ความว่าภาพถ่ายอายุหลายปีมากแล้วของผมที่เพิ่งเอาขึ้นไปไว้บน Flickr ได้ไม่นานได้เข้ารอบเพื่อถูกคัดเลือกไปใช้บนแผนที่ลอนดอนของ Schmap และหลังจากนั้นไม่นาน เมื่อได้อนุญาตเรียบร้อยแล้ว ภาพก็ได้เข้าไปอยู่ในแผนที่นั้นในที่สุด
ผมไม่ได้ตื่นเต้นดีใจอะไรกับการได้รับเลือกครั้งนี้นะครับ เฉยมากๆ แต่ผมรู้สึกสนุกกับความเป็นไปได้ของการแบ่งปันผ่านช่องทางนี้มากกว่า ใครจะไปคิดว่าภาพที่ถ่ายไว้เมื่อเกือบ 5 ปีที่แล้วจะไปเข้าตาผู้จัดทำเว็บที่อีกมุมหนึ่งของโลกได้!
ก่อนหน้านี้มีอีกครั้งหนึ่งที่ผมโพสท์ภาพที่ถ่ายไว้ตอนเรียนอยู่ที่ลอนดอนเช่นกัน ภาพนี้ได้รับคอมเมนท์จากตากล้องอีกคนหนึ่ง ที่ถ่ายภาพมุมใกล้เคียงกับผมมากกว่าหนึ่งภาพ จากการเดินเล่นริมแม่น้ำเธมส์บนเส้นทางเดียวกัน
อะไรทำให้เขามาค้นพบภาพนี้ได้? อะไรที่เชื่อมคนสองคนที่ไม่เคยพบกันมาก่อน แต่ได้เดินผ่านเส้นทางเดียวกันในเวลาห่างกันหลายปี? นี่ไม่ใช่หนังรักย้อนเวลาแนวโรแมนติกปาฏิหาริย์ แต่ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นจากการแบ่งปันข้อมูลบนอินเทอร์เน็ท
Tags: internet, map, photo
Posted in photography, random thoughts | 1 Comment »
Monday, April 27th, 2009
Hi5 เป็นเว็บที่ตกเป็นจำเลยในเรื่องเสื่อมๆ ของสังคมไทยเสมอมา ทั้งยังมีข่าวว่า Hi5 เป็นเว็บที่คนไทยเข้ามากที่สุด และคนไทยยังใช้เว็บ Hi5 เยอะที่สุดเป็นอันดับสองในโลกรองจากสาธารณรัฐโดมินิกันมาตอกย้ำอีกต่างหาก ฟังดูเหมือนเป็นข้อเท็จจริงที่ทุกคนยอมรับโดยไม่ต้องการข้อพิสูจน์
ไม่กี่วันนี้เพิ่งไปสังเกตเห็นข้อพิสูจน์และดัชนีชี้วัดความนิยม Hi5 อีกอย่างหนึ่งที่ร้านหนังสือบนห้าง ในหมวดหนังสือคอมพิวเตอร์ขายดี มีหนังสือสอนเล่นและแต่ง Hi5 วางเรียงกันอยู่สี่เล่ม ใกล้กับหนังสือสอนใช้โปรแกรมทำมาหากินสามัญประจำเครื่องอย่าง Microsoft Office และ Windows Vista
สรุปว่าคนไทยที่ใช้คอมพิวเตอร์มีความสนใจที่จะเรียนรู้เรื่อง Hi5 มากมายไม่แพ้กับสนใจหัดใช้ MS Office – เจริญ!
Tags: book, Hi5
Posted in random thoughts | 2 Comments »
Monday, April 6th, 2009
สัปดาห์ที่แล้วได้แวะไปชมงานมอเตอร์โชว์ที่ไบเทค โดยมีแขกชาวต่างชาติที่ทำธุรกิจเกี่ยวกับอุปกรณ์ตกแต่งรถยนต์ติดตามไปด้วย แขกคนที่ว่านี้เขาเดินทางไปชมงานแสดงรถยนต์และสินค้าเกี่ยวกับรถยนต์มาแล้วทั่วโลก ในขณะที่นอกจากงานในเมืองไทยแล้ว ผมเคยไปแค่ไม่กี่ที่ คือที่ Tokyo Motor Show และนอกจากนั้นจะเป็นงานแสดงสินค้าเกี่ยวกับรถยนต์ที่ขนาดไม่ใหญ่มากที่สิงคโปร์ และจีน
เท่าที่ได้คุยกัน เขาสรุปว่า งานแสดงรถยนต์ของประเทศผู้ผลิต และเจ้าของยี่ห้อ เช่น ญี่ปุ่น, อเมริกา และเยอรมัน จะเป็นงานแสดงเทคโนโลยีใหม่ๆ เน้นภาพลักษณ์ของแบรนด์ และไม่ขายของ ในขณะที่ประเทศกลุ่มที่ไม่ใช่ผู้ผลิตจะเน้นขายของ เหมือนที่เราเห็นกันในงานมอเตอร์โชว์และมอเตอร์เอ็กซ์โปในบ้านเรา
ส่วนเรื่องพริตตี้ ซึ่งในบ้านเราถือเป็นจุดขายอย่างหนึ่งไปแล้ว เขาบอกว่า จะเห็นเน้นหนักก็ในกลุ่มประเทศแถบเอเชียนี่เอง แถมยังย้ำด้วยว่า ความสวยของพริตตี้บ้านเรา โด่งดังจนชาวต่างชาติขาประจำงานโชว์รถทั้งหลายต้องไม่พลาด – ขนาดนั้น!
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเพราะความสวยระดับอินเตอร์ของน้องๆ พริตตี้นี่เองที่ทำให้งานโชว์รถกลายสภาพเป็น “มหกรรมพริตตี้แห่งชาติ” และกลายเป็นงานชุมนุมตากล้องที่น่าจะเห็นคนสะพายกล้องเดินเบียดกันแน่นกว่า Photokina เสียอีก
ส่วนตัวแล้วผมไม่ชอบถ่ายพริตตี้ แต่พบกว่านอกจากการถ่ายรูปรถสวยๆ ในงานนี้แล้ว สิ่งที่สนุกสนานไม่แพ้กันคือ “การถ่ายรูปคนรุมส่องพริตตี้” เชิญเข้าไปดูได้ ที่นี่ แล้วจะรู้ว่า ที่ยืนเบียดๆ กันถ่ายรูปนั้นไม่ได้สนใจรถกันเล้ย…
Tags: motor show, pretty
Posted in random thoughts | 1 Comment »
Tuesday, March 17th, 2009
คุณเข้าร้านเทปครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่?ร้านสุดท้ายที่คุณเข้าคือร้านอะไร?คุณซื้อ CD เพลงครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ และเป็นแผ่นของใคร?
คำถามเหล่านี้อาจจะตอบยากขึ้นเรื่อยๆ ในยุคที่หลายคนไม่ยอมเสียเงินซื้อเพลง และพฤติกรรมการซื้อเพลงไม่จำกัดอยู่แต่กับการจ่ายเงินเพื่อวัตถุที่จับต้องได้อีกต่อไป แม้แต่ตัวผมเองที่ยังซื้อเพลงฟังเป็นแผ่นอยู่ค่อนข้างสม่ำเสมอ เมื่อสำรวจความทรงจำของตัวเองก็พบว่าตลอดช่วงสิบกว่าปีที่ผ่านมา ตั้งแต่เริ่มฟังเพลงอย่างจริงจังในช่วงวัยรุ่น มีร้านเทป, ร้าน CD หลายร้านที่เคยได้อุดหนุนอยู่เรื่อยๆ ก่อนที่แต่ละร้านจะล้มหายตายจากกันไปตามเวลา แต่ไม่มีร้านไหนที่อยู่ในดวงใจเท่ากับร้าน “โดเรมี”
ก่อนที่ความทรงจำจะเลือนลางไปกว่านี้ ขอบันทึกเรื่องราวของชีวิตส่วนหนึ่งของผมกับร้านโดเรมีเอาไว้ที่นี่
(more…)
Tags: CD, music store, siam square
Posted in music, random thoughts | 15 Comments »
Saturday, March 7th, 2009
เดี๋ยวนี้มีโรงหนังบางแห่งที่ขอตรวจกระเป๋าก่อนเข้าโรง และถ้าพบกล้องก็จะขอให้ฝากไว้ ก็พอจะเข้าใจว่าเป็นการป้องกันการลักลอบถ่าย แรกๆ ก็ยินยอมให้ความร่วมมือดี จนกระทั่งมีเรื่องเกิดขึ้นกับตัวเองให้หงุดหงิดอยู่สามครั้ง เป็นเหตุให้จะไม่อยากฝากกล้องไว้หน้าโรงหนังอีกแล้ว ดังนี้
(more…)
Tags: camera, cinema
Posted in random thoughts | No Comments »
Thursday, January 1st, 2009
ขึ้นปีใหม่ทีไร ก็จะตั้งเป้าหมายที่อยากทำไว้ สำหรับปี 2551 ที่ผ่านพ้นไป รู้สึกว่าทำไม่ค่อยจะสำเร็จ คราวนี้ขอบันทึกไว้ตรงนี้อย่างเป็นกิจจะลักษณะ จะได้ตรวจสอบและประเมินผลได้
สิ่งที่อยากจะทำให้สำเร็จในปี 2552
- จัดการชีวิตการงานของตัวเองให้เข้าที่
- งดซื้ออุปกรณ์ถ่ายภาพ อย่างน้อยครึ่งปี (จริงๆ ต้องบอกว่า เก็บตังค์รอถอย D700 + เลนส์ ในครึ่งปีหลัง)
- ฟังเพลงใหม่ๆ รู้จักวงใหม่ๆ ให้มากขึ้น
- เขียน blog เกี่ยวกับการออกแบบอย่างสม่ำเสมอ อย่างน้อยเดือนละครั้ง
- กลับมาเขียนบทความลง art4d บ้าง หลังจากร้างลาไปนาน ตั้งเป้า สองเดือนครั้ง
- กลับมาวาดรูปเล่นอีกบ่อยๆ อย่างน้อยเดือนละภาพ
- กลับไปสอนหนังสือ
- หาโอกาสไปไหนมาไหนเพื่อถ่ายรูปจริงจังให้บ่อยขึ้น อย่างน้อยเดือนละครั้ง
- อ่านหนังสือให้มากขึ้น อย่างน้อยเดือนละเล่ม
- ออกกำลังกายให้มากกว่าเดิม เพื่อลดน้ำหนักให้กลับไปต่ำกว่า 70 ก.ก.
ปีใหม่นี้ขอให้สมหวังกันทุกคนครับ
Posted in random thoughts | 2 Comments »
Tuesday, December 30th, 2008
จะว่าเชยก็ได้ แต่เมื่อวานตอนเดินไปเข้าห้องน้ำที่ห้างโลตัสแห่งหนึ่งก็เหลือบไปเห็น “ตู้เติมเงินมือถือ” ตู้นี้ รู้สึกตื่นเต้นมากจึงเดินเข้าไปถ่ายรูปมา ก่อนหน้านี้เคยเห็นแต่ “ตู้ชาร์จมือถือ” ที่มีสายให้เสียบกับโทรศัพท์สารพัดยี่ห้อ กลับมาคิดว่าเดี๋ยวนี้โทรศัพท์มือถือกลายเป็นปัจจัยที่ห้าในการดำรงชีวิตในเมืองแล้ว ตู้แบบนี้น่าจะมีมาตั้งนานแล้ว (หรืออาจจะมีมาตั้งนานแล้วแต่ไม่เคยเห็น) ทำไมตัวเองถึงไม่เคยคิดว่าจะมีอะไรแบบนี้? อะไรที่แปลกกว่านี้อย่าง ตู้ขาย iPod ก็ยังมีมาตั้งนานแล้วในต่างประเทศ ยิ่งลอง Google หาคำว่า “ตู้เติมเงินมือถือ” ยิ่งได้พบว่ามีผลิตภัณฑ์ประเภทนี้จากผู้ผลิตหลายรายมาก
การที่สินค้าอย่างใดอย่างหนึ่งจะมีตู้ขายหยอดเหรียญได้ แปลว่าสินค้านั้นต้องมีการซื้อขาย หรือมีความต้องการสินค้าอย่างสม่ำเสมอในพื้นที่นั้นๆ เช่น ตู้ขายตั๋วรถไฟฟ้าที่สถานี, ตู้ขายกระดาษชำระในห้องน้ำ หรือเป็นสินค้าของใช้ส่วนตัวในพื้นที่ส่วนตั๊วส่วนตัว เช่น ตู้ขายถุงยางอนามัย/ผ้าอนามัย ในห้องน้ำ เป็นต้น ดังนั้นการที่มีตู้เติมเงินมือถืออยู่หน้าห้องน้ำ แปลว่า เดี๋ยวนี้การใช้โทรศัพท์มือถือ กลายเป็นกิจกรรมสำคัญในชีวิตประจำวันไม่แพ้การขับถ่ายแล้วใช่ไหม?
Tags: mobile, shopping, vending machine
Posted in random thoughts | No Comments »
Tuesday, December 23rd, 2008
เห็นป้ายพ่อหนุ่มนักช็อปคนนี้ที่ห้างแห่งหนึ่ง สิ่งที่สะดุดตาในแวบแรกคือข้อความในกรอบคำพูดสีเขียว “แลปท็อป ประหยัดไฟกว่าคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะถึง 5 เท่า” รู้สึกว่าชวนสงสัยเหลือเกิน… ไม่ได้สงสัยว่าคำกล่าวอ้างนั้นเป็นจริงหรือไม่ แต่สงสัยว่า “ปกติแล้วมีคนสักกี่คนที่เลือกใช้แลปท็อปเพราะเหตุผลในเรื่องการประหยัดพลังงาน?” ถ้าเป็นการประหยัดพลังงานเพื่อประหยัดเงินในกระเป๋าตัวเอง ก็ยังพอเป็นไปได้ แต่ถ้าประหยัดพลังงานเพื่อช่วยโลก (ในฐานะ Ultimate Green Shopper) นี่จะจริงหรือ?
ลองนึกย้อนไปถึงเหตุผลในการตัดสินใจใช้คอมพิวเตอร์พกพา/โนตบุคของตัวเอง (ไม่ชอบคำว่าแลปท็อป เพราะมันร้อนจนวางบนตักไม่ค่อยจะได้) ตั้งแต่ปี 2003 จนถึงปัจจุบัน พบว่าปัจจัยหลักในการตัดสินใจคือ “ความจำเป็นที่ต้องทำงานหลายที่” และ “ความสะดวกในการพกพา” โดยต้องแลกกับหลายสิ่งหลายอย่าง ได้แก่
- price/performance ที่ด้อยกว่าเครื่องตั้งโต๊ะ
- ขนาดจอที่เล็กกว่า – เดี๋ยวนี้จอบนโนตบุคมีขนาดใหญ่ขึ้น และ pixel มากขึ้น และต่อจอนอกช่วยได้
- การเชื่อมต่อที่จำกัด – พอร์ทต่างๆ น้อยกว่า แต่ใช้ hub ก็พอจะช่วยได้
- ergonomics – แก้ไขโดยการต่อคีย์บอร์ดนอก, จอนอก
โดยสำหรับแต่ละคน ข้อจำกัดดังกล่าว อาจมีน้ำหนักในการตัดสินใจมากน้อยแตกต่างกันไปตามลักษณะการใช้งาน ผมอาจจะเป็นคนคิดถึงแต่ตัวเอง ไม่รักโลก เลยไม่มีเรื่องการใช้พลังงานมาอยู่ในความคิดกระมัง
กลับมาที่เรื่องป้ายชิ้นนี้… โดยส่วนตัวรู้สึกว่ากระแส global warming marketing จะทำให้เกิดการ “พยายามยัดเยียด หาวิธีแถเพื่อขายของ” มากไปแล้ว แต่ถ้ามีใครคิดซื้อโนตบุคเพื่อช่วยโลกจริงๆ ก็ขอปรบมือให้จิตสำนึกในความรักโลกของคุณ
Tags: global warming, laptop, marketing, shopping
Posted in random thoughts | No Comments »
